Rashladni uređaj za odležavanje mesa, dry aged beef ili dry aging beef jednokrilni ili dvokrilni s digitalnim sučeljem za kontrolu optimalne vlage, kontrolu temperature i kontrolu protoka zraka, posebno koncipiran uređaj za zrenje ramsteka, bifteka 30 dana, 45 dana, do 90 dana.
Dimenzije uređaja jednokrilnog širina 700 mm x dubina 850 mm x visina 2000 mm. Dimenzija uređaja dvokrilnog širina 1240 mm x dubina 850 mm x 2000 mm.
Zrenje ili odležavanje mesa, ramsteka na engleskom dry aging beef zahtijeva poseban rashladni uređaj koji mora imati tehničke predispozicije da bi ramstek mogao visjeti ili ležati 4-6-8 tjedana te da bi se na kraju dobilo kvalitetno odležano meso ili DRY AGED BEEF. Odležana junetina, ramstek može ovisno o izabranom ili programiranom načinu zrenja na kraju procesa izgubiti i do 10 % ili čak ekstremno do 30 % vlage, mora imati kontroliranu vlagu, kontroliranu temperaturu i kontroliranu cirkulaciju zraka a da bi se ti parametri mogli “slagati” međusobno potreban je poseban digitalni kontroler koji sinkronizira dnevni i tjedini rad uređaja da bi se dobilo kvalitetno odležano meso.
U Italiji se nudi poznati Fiorentina Steak koji datira još iz 15. stoljeća i već tada je bila poznata tehnika odležavanja mesa a prvi ozbiljni uređaji za odležavanje ramsteka pojavljuju se u Italiji unazad 40 godina da bi do danas postigli savršene tehničke performanse. U Hrvatskoj je raširenost uređaja i vladanja tehnike odležavanja mesa tek na početku odnosno brojke su još male a da bi mesari ili ugostitelji svladali tu tehniku potreban je originalni poseban rashladni ormar (talijanske ili njemačke proizvodnje) za odležavanje te prosječno strpljenje i praksa od 6 mjeseci do godinu dana da bi se postigli rezultati zrenja za koje se može reći da je to pravi DRY AGED BEEF ili odležano meso po pravim kriterijima. Paradoksalno mušterije u mesnicama ili ugostiteljskim objektima kupuju DRY AGED BEEF ili odležani steak iz kopija običnih rashladnih ormara za meso nazvani DRY AGERI a da to meso nije odležalo u specijalnom uređaju za te potrebe. Međutim to nije pravilno odležano meso nego samo meso koje je stajalo dugo vremena u frižideru.
Prije 15 godina smo u tvornici u italiji proučavali mogućnosti polaganja himalajske soli u rashladne komore i rashladne ormare, sol specifične roza-crvenkaste boje koja na tršištu postiže visoku cijenu posebno ako se ta sol ugrađuje u uređaje za zrenje mesa međutim već tada je taj projekt odbačen jer himalajska sol koja sadrži manje sodium chlorida od naše bijele soli je obična sol “zaprljana” od elementa Fe (željezo). Mišljenje je nekih da se dobivaju bolji rezultati zrenja mesa i sočnosti radi interakcije (ionizacije) između himalajske soli (negativne ionizacije) i mesa (pozitivne ionizacije) međutim ako uopće to ima osnove onda se isti efekt može postići običnom našom domaćom solju.
